بررسی اهداف خاورمیانه ای سیاست خارجی ترکیه در ارتباط با جنبش های سیاسی 2011 دنیای عرب

خصوصیات تاریخی و فرهنگی و عرف و عادات ترکیه در منطقه خاورمیانه به گونه ای است که خواهان توسعه روابط با تمام ملت ها و کشورهای خاورمیانه می باشد. در این راستا نظم راهبردی این کشور نسبت به تحولات خاورمیانه عربی و شمال آفریقا، دچار دگرگونی گردید و راهبردهای خاص به خود را گرفت. این کشور تا قبل از خیزش مردمی شمال آفریقا و خاورمیانه عربی، سیاست بی طرفی را در قبال اختلافات کشورهای منطقه دنبال و برای برقراری صلح و ثبات در منطقه تلاش می کرد. هدف ترکیه حفظ بهترین روابط ممکن با تمام همسایگان و بازیگران منطقه ای و بین المللی بود. اما تحولاتی که در سال ???? جهان عرب را در برگرفت، موجب تغییر در نگرش و رویکرد منطقه ای ترکیه گردید. در این راستا، ترکیه در زمره کشورهایی بود که پس از تردید اولیه در تونس، دعوت مبارک به کناره گیری، مواضع خود در قبال لیبی و سوریه را به تدریج تغییر داد. ضمن آنکه این کشور برای اولین بار، ضمن کاهش سطح روابط سیاسی خویش با اسرائیل، روابط و همکاری های نظامی خود را با این رژیم به حالت تعلیق کامل درآورد. با عنایت به موضوع، پژوهش حاضر عهده دار پاسخ به این پرسش اصلی است که ترکیه در سیاست خارجی خود در قبال جنبش های سیاسی 2011 دنیای عرب چه اهدافی را دنبال می کند؟ فرضیه ای که در پاسخ به این پرسش اصلی مورد سنجش و آزمون قرار می گیرد آن است که ترکیه می کوشد با شکل دهی روابط نزدیک با نیروهای سیاسی جدید در کشور های مورد نظر، ضمن ارائه ی الگوی حکومتی خود و شکل گیری دولت های میانه رو، با به حاشیه راندن رقبا و مخالفان، زمینه گسترش نفوذ خود در منطقه خاورمیانه را فراهم آورد و ملاحظات کلان دیگری چون به دست گرفتن رهبری اصلاحات سیاسی در منطقه و افزایش اعتبار استراتژیک و ژئوپلیتیک نزد غرب و تسهیل روند عضویت در اتحادیه اروپا را مد نظر دارد.